Każdy z nas, kto kiedykolwiek pracował na umowę o pracę, doskonale wie, że jest to z jednej strony gwarancja zatrudnienia i wielu praw, a z drugiej ogromne zobowiązanie dla obu stron.
Zdarzają się czasem sytuacje, kiedy to trzeba jednak z powodu jednej lub drugiej strony umowy, zakończyć stosunek pracy.
Negocjacje z pracodawcą
Każdy z takich przypadków warto jest oprzeć o szczerą rozmowę między pracownikiem a pracodawcą. Wszakże szczerość i dobra wola obu stron to od zawsze najlepszy fundament do zgody. Coraz częściej stosowane jest obecnie rozwiązanie umowy za porozumieniem stron jako możliwość pozostawienia zarówno czystych akt pracownika, jak i zdejmujący z pracodawcy ciężar ewentualnych roszczeń pracowniczych. Ponadto porozumienie określa czas ustania stosunku pracy, więc możliwe jest natychmiastowe zakończenie zatrudnienia.
Nietypowe przypadki
Chociaż prawo precyzyjnie określa warunki zwolnienia dyscyplinarnego, to jednak porozumienie stron często zastępuje taką formę. Po pierwsze pracownik na świadectwie pracy nie otrzyma adnotacji o niedopełnieniu obowiązków, co ułatwi mu późniejsze poszukiwania pracy. Po drugie natomiast pracodawca nie jest narażony na ewentualne pozwy sądowe o niezasadność wspomnianej formy zakończenia umowy. Jest to o tyle lepsze od złożenia wypowiedzenia, że stosunek pracy może ustać już w dniu zawarcia porozumienia. Zatem drogi pracodawcy i pracownika rozchodzą się, ale żadna ze stron nie musi obawiać się wzajemnych roszczeń. Ponadto czasem zastępuje się również taką formą wypowiedzenie, kiedy jest to korzystne dla obu stron i wyrażają one zgodę.
Prawo pracy jest tak bardzo skomplikowane, że czasem trzeba przeczytać artykuły takie jak ten.
Doskonały przykład z tym naruszeniem obowiązków, moi pracownicy mimo nerwowej atmosfery odchodzą zadowoleni nawet kiedy mocno podpadną.